اصطلاح "پهپاد" بیش از یک قرن است که وجود داشته است و در اصل به زنبورهای نر اطلاق می شود که تنها هدف آنها جفت گیری با ملکه ها و سپس مرگ بوده است. در اوایل قرن بیستم، اصطلاح "پهپاد" نیز توسط ارتش برای اشاره به هواپیماهای بدون سرنشین مورد استفاده برای تمرین هدف پذیرفته شد. این پهپادهای اولیه اساساً اهداف هوایی با کنترل از راه دور بودند و قابلیتهای خودکار پیچیده پهپادهای امروزی را نداشتند.
در دهه 2000 بود که استفاده از پهپادها شروع به انفجار کرد که با پیشرفت فناوری که امکان ساخت دستگاههای کوچکتر و مقرون به صرفهتر را فراهم کرد، تقویت شد. همراه با این رشد، درک جدیدی از معنای اصطلاح "پهپاد" به دست آمد. امروزه این اصطلاح می تواند به هر وسیله هوایی بدون سرنشین، از پهپادهای اسباب بازی کوچک گرفته تا هواپیماهای نظامی عظیم اشاره کند.
یکی از دلایلی که اصطلاح "پهپاد" برای مدت طولانی باقی مانده است این است که هم جذاب است و هم به راحتی قابل یادآوری است. علاوه بر این، کلمه "پهپاد" دارای معانی خاصی است که به خوبی با فناوری مطابقت دارد. پهپادها اغلب مانند کارگران یک کندو، مستقل و کارآمد هستند.